جانم فدای سید علی (تا کور شود هر آنکه نتواند دید . . )
ای حسرت جان و تنم /تنها دلیل بودنم
آه ای شهادت العجل
چشم منو امر ولی/ جان من و سید علی
ای مقتدایم چشمان تو/مومن شدم بر ایمان تو/
در دست مهدی دستان تو/جانم فدای سید علی
برای اینکه حق مطلب ادا بشه حتما فایل صوتی رو گوش کنید
شعری به مناسبت روز بصیرت (12 محرم)
شکر خدا پس از گذر از درد و داغها
سر باز کرده به تاول چرک «نفاق‌ها»
هرچند شر هرآنچه که می‌شد رسانده‌اند
اینجا به خیر می‌گذرد اتفاق‌ها!
ما بید نیستیم که با باد خم شویم
حتی اگر که خم بشود پشت باغ‌ها!
فانوسمان پلاک شهیدانمان شده است
وقتی رسید موسم مرگ چراغ‌ها
ما دستمان قلم شده تا ثبت عشق را
یک لحظه نسپریم به دست کلاغ‌ها!
امروز روز سوختن خشک و تر نبود!
فعلأ سماق مک بزنید ای اجاق‌ها
شعری از علی اکبر لطیفیان
لبهای تو مگر چقدر سنگ خورده است؟
قاری من چقدر صدایت عوض شده
تشریف تو به دست همه سنگ داده است
اوضاع شهر کوفه برایت عوض شده
تو آن حسین لحظه گودال نیستی
بالای نیزه حال و هوایت عوض شده
وقتی ز روبرو به سرت می کنم نگاه
احساس می کنم که نمایت عوض شده
جا باز کرده حنجره ات روی نیزه ها
در روز چند مرتبه جایت عوض شده
طرز نشستن مژه هایت به روی چشم
ای نور چشم من به فدایت عوض شده
ما بعد از این سپاه تو هستیم یا حسین
جنگی دگر شده شهدایت عوض شده
تو باز هم پیمبر در حال خدمتی
با فرق این که شکل هدایت عوض شده
دست من و تو نیست که نوکرش شدیم
دست من و تو نیست که نوکرش شدیم
خیلی حسین زحمت ما را کشیده است …
----
روزیکه الفبای انالعبد نوشتیم
گفتیم که ما نوکر ارباب بهشتیم
یک پیرهن مشکی و یک بیرق روضه
بانی شد و ما بنده ابلیس نگشتیم
----
بار الها
اجلم را تو به تاخیر انداز
چند روزیست دلم تنگ محرم شده است
----
ارباب صدای قدمت می آید
هنگامه اوج ماتمت می آید
ما در تب داغ وغم تو می سوزیم
چند روز دگر محرم ات می آید
----
عمریست که دل دادم و دلدار نیامد
عمرم ز غمش سر شد و غمخوار نیامد
ای وای که چند شام دگر مانده بگویم
ای اهل حرم میر و علمدار نیامد
خاطره ... تلنگر ... حسین (ع)
در مسیر محور دوم رسیدیم به جای شهادت سید مرتضی آوینی. آنجا هم فاتحه ای خواندیم. حرکتمان به طرف مقتل شهدای لشکر 27 بود. رسیدیم به یک گودال. بچه های تفحص قبل از ما حفرش کرده بودند. پر بود از مین و سیم خاردار و وسایل شهدا. نصفشان زیر رمل ها بود. چندتا از وسایل شهدا را هم برده بودند یک گوشه. یک پرچم پاره و سوخته هم زده بودند کنارش.
رویش نوشته بود " یا حسین " جالب آن بود که در بیابان توی آن گودال آب پیدا شده بود. آن طرفها پُر ِ پرنده بود....
مترسانیدمان از مرگ ما پیغمبر مرگیم